44. วน

ฐานินมาสิลิสฺส คจฺฉติ ปวตฺตตีติ อาคโม นาม, โก-ยเมตฺถ ฐานีติ อาห-‘สรสฺสาติ, สุตฺเต อนุวตฺตสฺส จ อวิชฺชมานตฺตา ‘สรสฺสา’ติ กุโต ลพฺภตีติ โจเทติ ‘นนุ เจ’ตฺยาทินาฯ อาคมสุติยา วนาทีนํ ฐานิสุติยา อภาเวปิ สามตฺถิยา พฺยญฺชนสฺส วา อาคโม สิยา สรสฺส วา, ยทิ พฺยญฺชนสฺส วา สิยา (น) ‘‘ปทาทีนํ กฺวจี’’ติ (5-92) สุตฺติต มาจริเยน, ตสฺมา ตเทว ญาเปติ ‘สโร เยเวตฺถ ฐานี ภวิตุมรหตี’ติฯ วุจฺจเตจฺจาทินา ปริหารมาห, นิปุพฺพา ปทิสฺมา อนปฺปจฺจเย ‘‘ปทาทีนํ กฺวจี’’ติ ยุกอนฺตาวยโว ‘‘ตวคฺควรนา’’ทินา (1-48) เย ทสฺส โช ‘‘วคฺคล เสหิเต’’ติ (1-49) (ยสฺส โช) นิปชฺชนํ, มานนฺตตฺยาทีสูติ อธิการาติ ‘‘กฺโย ภาวกมฺเมสฺวปโรกฺเขสุ มานนฺตตฺยาทีสู’’ติ (5-17) อิโต มานนฺตตฺยาทีสุติ อธิการา, ปจฺจยนฺตเรติ มานนฺตตฺยาทีโต อญฺญสฺมิํ ปจฺจเย, กจฺจายเนน ‘อติปฺปโคโขตาวา’ติ สาธนตฺถํ ‘‘กฺวจิ โอ พฺยญฺชเน’’ติ โอการาคโม คการาคโม จ สุตฺตนฺตเรน วิหิโต, ตํ ปการนฺตเรน สาเธตุํ วุตฺติยํ-‘อติปฺปโค โข ตาวา’ติ ยํ วุตฺตํ ตํ ทสฺเสตุํ ‘อติปฺปา’ติอาทิ วุตฺตํฯ